Боомтонд хоёр завь байлаа. Нэг нь холын замд гарах гэж буй, нөгөө нь аяллаас дөнгөж ирсэн завь байжээ. Хүмүүс удахгүй хөдлөх гэж буй завь руу баглаа цэцэг болон өнгө өнгийн тууз шидэж байлаа. Гэвч боомтонд орж ирж буй завинд нэг их анхаарлаа хандуулахгүй байв. Энэ байдлыг харсан нэгэн эцэг хүүдээ:
"Хичнээн их усан шуурга, ямар аймшигт аюул хүлээж байгааг мэдэхгүй хэрнээ явах гэж байгаа завийг хараад бүгд л баярлаж байна. Харин холын далайгаас аюулгүй, бүрэн бүтэн ирсэн завийг баярлан угтах нь зөв бус уу? Чи одооноос эхлэн боомтоос хөдөлж буй завийг хараад баярлахаасаа илүү залбирах сэтгэлээр санаа тавиарай. Нөгөө талаар үүргээ биелүүлээд ирж байгаа завьтай таарвал боломжийнхоо хэрээр их ерөөлийг баяртайгаар хэлээрэй" гэжээ.
Завин дээр яваа хүнийг амьдад ч, үхсэнд ч тооцох хэрэггүй гэж үг санаанд орлоо.
ReplyDeleteТИТАНИК санаанд орж байна...
ReplyDelete