Нэгэн арал дээр уйтгар гуниг, баяр баясгалан, атаа хорсол, хайр зэрэг хүний зан чанарууд аж төрдөг байжээ. Гэтэл нэгэн өдөр арал нь түймэрт автан тэд амь амиа бодон завь олцгоон арлаас зугатгааж гэнэ. Харамсалтай нь хөөрхий хайранд завь олдсонгүй. Хайр усанд живэх шахан сэлж байхдаа уйтгар гунигтай таарч, түүнээс завиндаа суулгахыг гуйсан боловч, уйтгар гуниг би гунигтай байгаа болохоор ганцаараа баймаар байна гэжээ. Харин баяр баясгалан, чи миний баяр баясгалантай мөчийг үгүй хийчихнэ гээд түүнийг авсангүй. Атаа хорсол ч мөн адил хүмүүс байнга хайр луу тэмүүлдэг гэдэгт нь атаархан түүнийг авахаас татгалзжээ. Харин нэгэн өвгөн түүнийг зорин ирээд завиндаа суулган эрэгт хүргэж өгөв. Хайр түүнд талархаад хэн болохыг нь асуухад "Би цаг хугацааа байна" гэж хариулжээ. Цаг хугацаа л ХАЙР ямар агуу болохыг мэддэг ажээ.
tsag hygatsaa bol amidral. amidrald hamgiin cyhal n hair.
ReplyDeleteuneheer saihan tuuh baina. bayarlalaa. zyrag n bs...
bodoj sanaj yavuushtai saihan tuuh baina. tsag hugatsaa bol amidral. amidrald hamgiin chuhal n hair. bayarlalaa. zurag n bas ih taalagdlaa
ReplyDeletesaihan tuuh baina. bodoj sanaj yavbal ih zgr sanagdlaa.
ReplyDeleteamaraa_ubc
Hamgiin aguu n HAIR.... Nono^^
ReplyDelete