Monday, April 11, 2011

Луужин ба цаг



Аав хүү хоёр ууланд гарахаар болжээ. Тэд анх удаа тэр ууланд авирах гэж байгаа бөгөөд оргил дээр нь гарах нь тэдний зорилго байв. Хүү уулын орой дээр байгаа нарыг хараад ааваасаа ингэж асуужээ.
-Аав аа, бид уулын оргилд хэзээ хүрч чадах бол? 
Аав нь газрын зураг, луужин хоёроо харан
-Миний хүү түүнээс илүү урдах замаа сайн харж явах хэрэгтэй гэв.
Замын хажуугаар өндөр өндөр мод их ургасан байсан тул замаа сайн мэдэхгүй байлаа. Нэг мэдсэн чинь төөрч орхисон байв. Хүү нь ихэд айж, юу ч хэлэлгүй луужингаа харан зүг чигээ шалгаж зогсох аавдаа уурлан
-Ингэж байгаад эндээс гарч чадахгүй болох гэж байгаа юм. Энд хэд хоносноо мэдэж байна уу? Аав аа, жаахан хурдан явъя. Хурдан алхаарай гэхэд аав нь баруун гараараа заан хүүдээ ингэж хэлэв.
-Хүү минь, зөв зүг энэ байна. Бид буруу зүгт явж байсан байна.
Тэд зүгээ өөрчлөн хэсэг алхсаны дараа зорьсон газартаа хүрч ирэв. Уулнаас буусны дараа эцэг нь хүүдээ
-Хүү минь, цаг хугацаанаас илүү чухал зүйл бол зүг чиг гэдгийг бүү мартаарай. Жаахан л буруудсан бол хоёулаа ууланд удаан төөрөх байсан шүү дээ гэж хэлээд луужингаа хүүдээ өгтөл, хүү нь гартаа байсан цагаа тайлж, аавдаа өгөнгөө
-Баярлалаа аав аа. Намайг өөрөө зүг чигээ зөв олдог болтол та үүнийг хадгалж байгаарай гэв.


Гэр бүл-Аз жаргал сэтгүүлээс...
READ MORE - Луужин ба цаг