Осол

Залуухан бүсгүй ажлаасаа тараад гэртээ харьж явах замдаа нэг машинтай мөргөлджээ. Эмэгтэй уйлж эхлэв. Учир нь түүний машин цоо шинэ байсан болохоор үүнийг нөхөртөө яаж тайлбарлахаа мэдэхгүй байжээ. Нөгөө жолооч бусдыг ойлгодог хүн байсан болохоор асуудлыг нэг их дөвийлгөсөнгүй. Харин хоёулаа машины дугаар ба эзэмшигчийн дугаараа бие биедээ өгөх хэрэгтэйг тайлбарлаж хэлжээ. Бүсгүй бичиг баримт хийсэн дугтуйгаа нээтэл завсраас нь нэгэн цаас унав. Нөхөр нь цаасан дээр дараах зүйлийг бичсэн байлаа.

"Хайрт минь, хэрвээ ямар нэгэн осол гаргавал би машинд биш, чамдаа л их хайртай гэдгийг мартаж болохгүй шүү."

READ MORE - Осол

Бусад хүмүүст хэлэхгүй...

Хүч чадалтай хүмүүс зовлон гэж мэддэггүй юм. Би зовлонгоо зөвхөн надтай ижилхэн зовлон туулж яваа хүнд л хэлнэ. Бусад хүмүүст хэлэхгүй... Зөгийд хатгуулаагүй хүнд зөгийн тухай яриад ч хэрэггүй. Над шиг зовлон үзээгүй л бол намайг хэзээ ч ойлгохгүй. Миний туулж буй зовлонг амсаагүй л бол миний ярьж байгаа бүхэн үлгэр домог шиг сонсогдох болно. Миний дотор байгаа шаналлыг бусадтай бүү харьцуул. Тэдний гарт давс бэлэн байгаа. Харин миний шархан дээр цацсан нь хангалттай.

READ MORE - Бусад хүмүүст хэлэхгүй...

Тохиолдол гэж үгүй

Зуны нэгэн өдөр Жош эдлэн газартаа хэдэн галуу авах санаатай галууны аж ахуй руу явжээ. Гэхдээ тэр өдөр явах цагийн хуваарийг нь сайн мэддэг усан онгоцноосоо яагаад ч юм бүү мэд хоцорчихжээ. Тэгээд энэ халуун өдөр дараагийн усан онгоцыг хүлээхийг хүсээгүй учир галуугаа маргааш авахаар шийдээд харихаар буцлаа. Машиндаа суугаад харьж явтал замд нь сүрэг галуу таарчээ. Галууг дагаад явбал эзэнтэй нь уулзаж магадгүй гэж бодоод галуун сүргийг дагалаа. Галуун сүрэг шороон замаар тосгоны зүг явахад Жош ч мөн аяархан тэднийг даган гэлдэрсээр тосгоныг зорив.

Гэтэл нөгөө шороон зам хоёр салаалсан байлаа. Хэсэг галуу баруун талын замаар явахад үлдсэн нь чигээрээ явав. Жош хэсэг тээнэгэлзсэнээ баруун замаар явсан сүргийг дагалаа. Галуун сүрэг явсаар ой модон дотор орж хэсэгхэн төгөл доторх бяцхан модон байшингийн үүдэнд ирж гэнэ. Энэ үед бяцхан байшингийн хаалга нээгдэн нэгэн эмгэн гарч ирж, галуун сүргээ оруулав.

Жош машинаасаа буугаад эмгэнтэй уулзаж хэдэн галуу худалдаж авах хүсэлтэй байгаагаа хэлжээ. Эмгэн дуугарч чадахгүй хэсэг харж байснаа нулимс дуслуулж эхлэв. Тэгээд "Энэ хэдэн галууг зарах юмсан гэж хичнээн их бодсон гээч. Өвгөн маань хүнд өвчтэй хэдэн сар хэвтэрт байгаа юм. Түүндээ эм авах мөнгө хэрэгтэй байсан учраас галуугаа зарах юмсан гэж хүссэн боловч надад энэ галуунуудыг аваад явах хүч тэнхээ ч алга, зараад өгөх хүн ч байсангүй. Тэгээд шөнөжингөө Бурхандаа уйлан залбирч хоносон юм. Хүү минь, Бурхан чамайг явуулжээ" гэв.

Жош эмгэний галууг хангалттай үнээр худалдаж аваад зогсохгүй маргааш нь эмч авчран өвгөнийг нь үзүүлэн, эм авч өгчээ.

READ MORE - Тохиолдол гэж үгүй

Цаг хугацаа л зөвхөн...

Нэгэн арал дээр уйтгар гуниг, баяр баясгалан, атаа хорсол, хайр зэрэг хүний зан чанарууд аж төрдөг байжээ. Гэтэл нэгэн өдөр арал нь түймэрт автан тэд амь амиа бодон завь олцгоон арлаас зугатгааж гэнэ. Харамсалтай нь хөөрхий хайранд завь олдсонгүй. Хайр усанд живэх шахан сэлж байхдаа уйтгар гунигтай таарч, түүнээс завиндаа суулгахыг гуйсан боловч, уйтгар гуниг би гунигтай байгаа болохоор ганцаараа баймаар байна гэжээ. Харин баяр баясгалан, чи миний баяр баясгалантай мөчийг үгүй хийчихнэ гээд түүнийг авсангүй. Атаа хорсол ч мөн адил хүмүүс байнга хайр луу тэмүүлдэг гэдэгт нь атаархан түүнийг авахаас татгалзжээ. Харин нэгэн өвгөн түүнийг зорин ирээд завиндаа суулган эрэгт хүргэж өгөв. Хайр түүнд талархаад хэн болохыг нь асуухад "Би цаг хугацааа байна" гэж хариулжээ. Цаг хугацаа л ХАЙР ямар агуу болохыг мэддэг ажээ.

READ MORE - Цаг хугацаа л зөвхөн...

Жинхэнэ дурлал

Залуу хархүү нэгэн бүсгүйн араас удаан гүйжээ. Бүсгүй тэсэлгүй эргэж хараад:

-Яагаад намайг түрүүнээс хойш дагаад байгаа юм бэ? гэсэнд залуу:

-Би чамд хайртай. Бүр дэндүү их хайртай гэхэд бүсгүй:

-Эгч маань миний араас ирж байгаа. Тэр надаас илүү хөөрхөн. Би чамайг тоохгүй, чи түүн дээр оч гэжээ.

Залуу эргээд хартал ард нь царай муутай бүсгүй ирж байв. Тэр нөгөө бүсгүйд уурлан:

-Чи яагаад надад худлаа хэлэв? гэхэд бүсгүй хариуд нь:

-Харин чи өөрөө яагаад худлаа хэлэв? Хэрэв чи үнэхээр надад хайртай бол эргэж харахгүй байх байсан юм. Яагаад гэвэл нүд чинь надаас өөр хүнийг харах ёсгүй гэжээ.

READ MORE - Жинхэнэ дурлал

Зүрхний сорви

Нэгэн залуу хотынхоо бүх хүнийг цуглуулаад би энэ орчлонд байхгүй хамгийн сайхан зүрхтэй хүн гэж ярьжээ. Тэнд цугларсан олон түмэн түүний зүрхийг хараад төгс төгөлдөр, ямар ч толбо өө сэвгүй үнэхээр сайхан зүрх байна гэж магтацгааж гэнэ.

Залуу өөрийнхөө зүрхээр бахархан, чанга дуугаар бардамнан сайрхсаар байв. Гэтэл цугласан олны дундаас нэгэн өвгөн гэнэт гарч ирээд "Чиний зүрхийг минийхтэй харьцуулбал чинийх үнэхээр муухай юм байна" гэв. Залуу болон цугласан хүмүүс өвгөнийг зүрхийг харцгаалаа. Гэтэл өвгөний зүрх хүчтэй, чанга цохилж байсан боловч энд тэндгүй сорвитой, ихэнх хэсгийг нь салгаж аваад оронд нь өөр зүрхээр нөхөөс хийж, тэдгээр нь өөр хоорондоо таараагүй учир янз бүрийн сонин хэлбэртэй, өнцөг булан үүсгэн наалдсан байхын зэрэгцээ зарим газартаа гүнзгий ховил үүсч, хоосон зайтай болсон байв. Үүнийг харсан хүмүүс энэ өвгөн өөрийнхөө зүрхийг илүү сайхан гэдгийг яаж батлах гэж байгаа юм бол хэмээн бодоцгоож байлаа.

Залуу түүний зүрхийг хараад "Та надаар тоглож байгаа байлгүй дээ. Минийх ийм төгс төгөлдөр байхад таных харин шарх сорвиор дүүрэн юм байна шүү дээ" гэжээ. "Тийм ээ, чинийх хэдийгээр сайхан харагдаж байгаа боловч би лав чинийхээр солихгүй. Яагаад гэвэл энд байгаа сорви бүхэн миний хүмүүст өгсөн хайр байгаа юм. Би өөрийнхөө зүрхнээс тасдаж аваад хайртай хүмүүстээ өгдөг. Ихэнх хүмүүс миний зүрхний шархыг нөхөх гэж өөрийнхөө зүрхнээс надад өгдөг юм. Хэдийгээр янз бүрийн өнцөг, хэлбэр үүсгэн наалддаг ч гэсэн бидний хоорондоо хайраа хуваалцсан дурсгалт мөчийг санагдуулдаг учраас би зүрхээ маш их нандигнан, эрдэнэ мэт хайрлаж байдаг юм даа. Заримдаа намайг хэн нэгэн хүнд зүрхнээсээ тасдаж өгөхөд нөгөө хүн маань миний шархыг нөхөх зүрх буцааж өгдөггүй учраас эдгээр гүнзгий хоосон ховилууд үүссэн юм. Хайраа өгнө гэдэг заримдаа их эрсдэл дагуулдаг юм шүү дээ. Хэдийгээр энэ хоосон ховилууд маш их өвддөг ч гэсэн хүмүүст өгсөн хайрыг минь үргэлж санагдуулж байдаг. Хэзээ нэгэн цагт хүмүүс буцаж ирээд миний зүрхний хоосон ховилыг бөглөнө гэдэгт бүрэн итгэж явдаг юм даа. Одоо чи жинхэнэ гоо сайхныг мэдэрч авав уу" гэжээ.

Залуу хүүгийн хоёр хацрыг даган нулимс урсаж, чимээгүйхэн уйлж эхлэв. Залуу зүрхнийхээ нэгээхэн хэсгийг тасдан авч, чичирсэн гараараа өвгөнд өглөө. Өвгөн түүнийг нь зүрхэндээ суулгаад хариуд нь өөрийнхөө зүрхнээс тасдан авч залуугийн шархалсан зүрхийг мөн нөхөж өглөө. Тэр нь яв цав тааралгүй, өө сэвтэй, элдэв булан, өнцөг гаргасан байв.

Залуу өөрийнхөө зүрхийг харвал урьдын адил төгс төгөлдөр байсан боловч өвгөний өгсөн хайр түүний зүрхэнд лугшиж байгааг мэдэрлээ.

READ MORE - Зүрхний сорви

Нүдэнд гэрэл хэрэггүй, гэхдээ...

Нэгэн тосгонд сохор өвгөн амьдардаг байжээ. Тэрээр маш даруу төлөв нэгэн байв. Осолд орсны улмаас хоёр нүд нь хараагүй болсон ажээ. Гэсэн ч тэр ажлаа үргэлжлүүлэн хийж, хэнээс ч тусламж хүсдэггүй байв. Хараатай хүнээс дутахааргүй зах руу ганцаараа явж, нар жаргасны дараа ч гэсэн гартаа дэнлүү барин гадуур явдаг байжээ. Тосгоны хөвгүүд сохор өвгөнийг хараад хөхрөлдөж, юу ч хардаггүй хэрнээ дэнлүү барьж явдаг ямар тэнэг хэрэг вэ хэмээн түүнийг шоглов. Өвгөн маш тайвнаар тэдэнд ийнхүү хэлжээ.

"Хүүхдүүд минь, энэ үнэн. Мэдээж надад дэнлүүний хэрэг байхгүй. Яагаад гэвэл би гэрэл харж чадахгүй шүү дээ. Гэхдээ жирийн хүмүүс ямар ч анхааралгүй байдаг юм. Тэд үргэлж л яарч сандарч явдаг. Тэд урдаа байгаа зүйлийг эсвэл хүмүүсийг анзааралгүй мөргөх нь их. Тэднээс өөрийгөө хамгаалахын тулд л би дэнлүү барьж явдаг юм."

Тосгоны хөвгүүд өвгөний үнэхээр ухаантайг нь хүндэтгэж, мунхаг үйлдэл хийснийхээ төлөө түүнээс уучлалт гуйжээ.

Translated from English by Tsesu

READ MORE - Нүдэнд гэрэл хэрэггүй, гэхдээ...

Инээмсэглэл

Бяцхан охин гунигтайхан алхаж байгаа нэгэн хүн рүү харан инээмсэглэжээ. Охины дотно сайхан инээмсэглэл нөгөө хүний сэтгэлийг сэргээжээ.

Сэтгэл нь сэргэж сайхан болсон нөгөө хүн маань саяхан өөрт нь тусалсан нэг найздаа баярласан талархсанаа хэлээгүйгээ санав. Ингээд бяцхан зурвас бичин түүнд хүргүүлэв.

Зурвасыг авсан найз нь маш их баярлаж, өдрийн хоолоо идэж байсан зоогийн газрын зөөгчид ахиухан шиг цайны мөнгө орхижээ.

Зөөгч хүүн хэзээ ч ийм их хэмжээний цайны мөнгө авч байгаагүй болохоор баярлан гэртээ харих замд нь өдөр бүр малгайгаа тосон суудаг хөгшин гуйлгачны малгайнд мөнгө хийв.

Хөгшин гуйлгачин тун их баярлажээ. Бүхэл бүтэн хоёр өдрийн турш хэлэн дээрээ юу ч тавиагүй байсан ажээ. Ингээд тэр гэдэс цатгалан, сэтгэл тэнэгэр байшингийн доод давхрын хонгилдоо ирэв. Тэрээр тун жаргалтай өөдрөг байсан учир гадаа даарч чичирч байсан нэг бяцхан гөлгийг гэртээ оруулж, дулаан хонуулахаар болж, хөлдөж үхэхээс аварчээ.

Гөлөг дулаан хоносондоо, мөн өвгөн өөрт нь элэгсэг хандсанд тун их баясчээ. Дулаан оромжинд баацагнан гүйж, эрхлэн тоглож байв.

Шөнө дундын алдад гэнэт байшин утаа униараар дүүрч, түймэр гарчээ. Утааны үнэр авсан гөлөг чанга чанга хуцан өвгөнийг сэрээв. Өвгөн сэрээд айлуудын хаалгыг нүдэн хүмүүсийг сэрээж, байшингаа ч хүмүүсийг ч галын аюулаас аварсан ажээ.

ЭНЭ БҮХЭН ГАНЦХАН ИНЭЭМСЭГЛЭЛИЙН АЧ ТУС БАЙСАН ЮМ.

READ MORE - Инээмсэглэл

Гурван баримал

Хөрш хоёр улсын хаад өөр хоорондоо дайтахгүй боловч төрсөн өдөр болон бусад баярын өдрүүдэд бие бие рүүгээ өвөрмөц сонин бэлэг явуулж, ухааныг нь шалгадаг байжээ.

Хаан нэгэн өдөр улсынхаа хамгийн алдартай уран барималчинг дуудуулжээ. Тэгээд түүнд:

"За барималч минь, би чамаар нэг сөөм өндөртэй, алтаар хийсэн, яг адилхан гурван хүн хөшөө хийлгэмээр байна. Гэхдээ тэдний хооронд энгийн боловч маш том ялгаа байх болно. Үүнийг чи бид хоёроос өөр хэн ч мэдэх ёсгүй" гэж хэлэв.

Уран барималчин ч богино хугацаанд хааны зарлиг ёсоор гурван хүн хөшөөг хийж дуусгав. Хаан тэднийг хөрш улсынхаа хаанд бэлэг болгон илгээхдээ нэгэн захиаг хамт илгээсэн байжээ. Тэрээр захиандаа:

"Танд төрсөн өдрийн бэлэг болгож энэ гурван баримлыг илгээлээ. Энэ гурав хоорондоо адилхан харагдаж байж магадгүй. Гэвч тэдгээрийн зөвхөн нэг нь л маш хүндтэй шагнал юм шүү. Түүнийг олохоороо надад мэдэгдээрэй" гэж бичсэн байв.

Бэлгийг хүлээн авсанхаан учрыг нь олохын тулд эхлээд гурвууланг нь жигнэж үзтэл яг адилхан байв. Аргаа барсан хаан улсынхаа урлаг соёлыг ойлгодог бүхий л хүмүүсийг дуудаж, тэднээр харуулж, шинжүүлсэн боловч харамсалтай нь хэн ч учрыг нь тайлж чадсангүй. Ийнхүү улс даяараа арга мухардан шаналж байтал хаант төрд тэрсэлсэн хэргээр гянданд хоригдож байгаа нэгэн залуугаас мэдээ иржээ. Энэ залуу оюун ухаан төгс нэгэн боловч хааны зарлигийг эсэргүүцсэн хэргээр хоригдож байгаа юмсанжээ. Залуу баримлуудыг сайтар ажиглаж үзээд тэднээс нарийн утас авчрахыг шаарджээ.

Тэрээр нэгдэх баримлын чих рүү утсаа хийтэл түүний амнаас нь гарч ирэв.

Хоёрдахь баримлын мөн чих рүү нь хийтэл түүний нөгөө чихнээс нь гарч ирэв.

Гуравдахь баримлын чих рүү нь хийтэл хаанаас нь ч гарч ирсэнгүй. Түүнд ердөө утас орох нарийхан нүхнээс өөр онгорхой нүх байсангүй. Учрыг нь олсонд хаан ихэд баярлаж, баримлыг илгээсэн хаанд хариу болгон захиандаа ийнхүү бичжээ.

"Чихээрээ сонссоноо амаараа гаргадаг хүн бол сайн хүн биш ээ. Нэг чихээрээ сонссоноо нөгөө чихээрээ гаргадаг хүн надад таалагддаггүй. Харин чихээрээ сонссоноо зүрхэндээ хадгалдаг хүн жинхэнэ сайн хүн мөн. Ийм эрхэм хүндтэй бэлэг явуулсан танд баярлалаа."

READ MORE - Гурван баримал

Диваажинд төрөх амаргүй

Нэгэн ядуу хөдөөний хүн хорвоог орхижээ. Нүдээ нээгээд хартал диваажингийн үүдэнд зогсож байна гэнэ. Урд талд нь нэг баян зогсож байв. Тэгтэл нэг тэнгэр элч ирээд диваажингийн хаалгыг алтан түлхүүрээр онгойлголоо. Эхлээд нөгөө баян залуу дотогш оров. Тэгтэл диваажингийнхан бөөн баяр хөөр болж байгаа нь сонсогдон, хөгжим дуугарч, бөөн дуу хуураар түүнийг угтаж авлаа. Тэгж байтал дотор чимээгүй болж хаалга дахин онгойход хөдөөний хүн дотогш оров. Нэг тэнгэр элч угтаж аваад "Тавтай морил хөдөөний анд минь" гэж хэлэв.

Тэгэхэд хөдөөний хүн "Нөгөө бөөн дуу чимээ хаачсан бэ? Яагаад бүжиглэхгүй байгаа юм бэ?" гэж их л сул дуугаар асуув. Тэгээд үргэлжлүүлэн:

"Баян хүнийг ороход дуу дуулж, бүжиг бүжиглэсэн. Би ядуу хүн л дээ, гэхдээ миний ядуу амьдрал дэлхийд үлдчихсэн биз дээ? Диваажинд бүгд адилхан биш билүү" гэхэд тэнгэр элч "Тийм ээ, бүгд адилхан. Гэхдээ анд минь юу гээч, өдөр бүр хэдэн зуун ядуу хүн диваажинд ирдэг юм. Харин баян хүн зуун жилд ганц ирдэг юм" гэж хариулжээ.

READ MORE - Диваажинд төрөх амаргүй

Гэрийн эзэгтэй

Нэгэн залуу ажлаа тараад гэртээ иртэл гэрийнх нь бүх зүйл эмх замбараагүй болсон байхыг харав. Гурван хүүхэд нь гадаа шавар дээр тоглож байна гэнэ. Хоосон хоолны сав, аяга таваг нь талаар нэг тарсан байв. Эхнэрийнх нь машин гаражны хаалганы дэргэд, нэг хаалга нь онгорхой хайш яаш хазгай зогсчээ...

Тэгээд гэртээ ортол байдал бүр ч аймшигтай байв. Үүдний хивсний зах нь эвхэрчихсэн, гэрлийн бүрхүүл нь таазнаасаа хөндийрөөд бараг л унах шахаж байлаа. Том өрөөнд зурагтны дуу эцэстээ хүртэл чангарчихсэн хүүхэлдэйн кино гарч байв.

Амралтын өрөөнд шалаар нэг хүүхдийн тоглоом, хувцас хунар...

Гал тогооны өрөөнд ортол угаалтуур дотор өглөөний унд уусан аяга таваг нь бохир хэвээрээ овоолоостой. Мөн нэг аяга хагарчихсан ширээний дор хэвтэж байлаа.

Дээд давхар руу гартал шатаар нэг хувцас уначихсан байв.

Залуу энэ бүх байдлыг хараад эхнэрт маань ямар нэг муу юм тохиолдож эсвэл тэр маань хүнд өвдсөн байх гэж бодон хар хурдаараа гүйлээ...

Ингээд унтлагын өрөөндөө орж иртэл эхнэр нь ном уншаад хэвтэж байжээ. Эхнэр нь уншиж байсан номноосоо хараагаа түр салган толгойгоо өндийлгөж ялимгүй инээмсэглэнгээ өдрийг хэрхэн өнгөрүүлсэн тухай нь асуув.

Нөгөө залуу "Жирийн өдрүүд шиг л" гэж хариулав. Тэгээд араас нь залгуулан "Өнөөдөр юу болсон юм бэ" гэж асуулаа.

Эхнэр нь дахин инээмсэглээд "Чи өдөр болгон гэртээ ирэхдээ надаас бүтэн өдөржин юу хийснийг минь асуудаг шүү дээ. Тэгээд би өнөөдөр энэ асуултанд чинь хариулт болгож өдөр бүр хийдэг ажлаа хийсэнгүй" гэж хариулжээ.

READ MORE - Гэрийн эзэгтэй

Сайныг сийлж үлдээ

Хоёр найз аян зам явахдаа нэг удаа ам муруйснаас болоод нэг нь нөгөөгөө алгаджээ. Алгадуулсан найзынх нь хацар тун их өвдөж байсан боловч тэрээр юу ч хэлэлгүй элсэн дээр ингэж бичжээ.

"Өнөөдөр миний хамгийн сайн найз намайг алгадлаа."

Хоёр найз явсаар цөлийн дунд нэгэн баян бүрдийн дэргэд иржээ. Тэгээд тэнд усанд орж амрахаар шийдэв. Усанд сэлж байтал алгадуулсан найз нь гэнэт намагт шигдэж эхлэв. Намаг түүнийг хүчтэй сорон доошилж байлаа. Үүнийг харсан найз нь маш хурдан сэлж ирээд түүнийг намгаас татаж гарган аварчээ. Аврагдсан найз нь намгаас гарсныхаа дараа нэг том хадан дээр ингэж бичжээ.

"Миний хамгийн сайн найз намайг аварлаа."

Найзыгаа алгадаж, дараа нь аварсан нөгөө найз нь "Чамайг алгадахад минь элсэн дээр бичсэн хэрнээ, аврахад минь яагаад хадан дээр сийлж байгаа юм бэ?" гэж асуухад найз нь

"Хэн нэгэн бидэнд муу зүйл хийвэл бид түүнийг сэтгэлдээ элсэн дээр бичих хэрэгтэй. Учир нь салхинд амархан арилах болно. Харин хэн нэгэн танд сайн зүйл хийвэл чулуун дээр сийлэх хэрэгтэй. Яагаад гэвэл ямар ч салхи түүнийг хийсгэн алга болгохгүй" гэжээ.

"Мууг элсэн дээр, сайныг хадан дээр сийлж сурцгаая." Амьдралын хамгийн чухал зүйлийг олоход ганц хором хэрэгтэй бол түүнийг мартахад бүх амьдралаа зориулдаг юм шүү.

READ MORE - Сайныг сийлж үлдээ

ХАЙЧ ~ ЧУЛУУ ~ ДААВУУ

Нэгэн дулаахан, нартай өдөр цэцэрлэгт аав нь хүүтэйгээ "хайч, чулуу, даавуу" тоглож байлаа.

-Аав аа, баруун гараараа хайч, чулуу, даавуудаж тоглоё. Хэрвээ би хожвол та надад тоглоом авч өгөөрэй. Харин та ялбал би танд иллэг хийж өгье.

Бяцхан хүү хайч, чулуу, даавууг маш сайн тоглосондоо маш их баярлаж байлаа.

-Хөөх, би ялчихлаа. Энэ удаа хоёулаа пиццагаар мөрийцье.

Тэр хоёр тоглоомоо үргэлжлүүлсэн боловч аав нь нэг ч хожиж чадсангүй. Аав нь хүүгийнхээ баяр хөөртэй байгаа царайг хараад тааламжтайгаар инээмсэглэн

-Одоо хоёулаа тоглохоо болиод тоглоомоо авч, пиццагаа идэхээр явах уу?

Тэр хоёрыг хажууханд нь ажиглан суусан нэгэн өвгөн "Үнэхээр халуун сэтгэлтэй эцэг юм аа" гэж бодоод тэдэн дээр дөхөж очоод

-Хүүтэйгээ ийм халуун сэтгэлээр тоглож байгааг чинь харахад үнэхээр сайхан байна.

Өвгөний хэлсэн үгийн хариуд нөгөө эцэг ингэж хэлжээ.

-Энэ бол миний хүүгийн хамгийн дуртай тоглоом юм аа. Гэхдээ би нэг ч удаа ялж байгаагүй. Яагаад гэвэл хүү маань намайг юу гаргахыг аль хэдийн мэдчихдэг байхгүй юу. Тэр нэг жилийн өмнө ослоос болоод бүх хуруугаа алдчихсан юм. Хэзээ нэгэн цагт тэр ухаан сууж ... хэзээ нэгэн цагт ... тэр цагт ... дахиж хайч, чулуу, даавууг тоглохгүй гэх болно. Тэр өдөр ирэхгүй бол сайхансан. Тэр үед миний сэтгэл үнэхээр их өвдөх байх даа ... гэж хэлжээ.

READ MORE - ХАЙЧ ~ ЧУЛУУ ~ ДААВУУ

Өөр санал

Чамаас өөр бодолтойнх нь төлөө

Чи бусдыг үзэн ядах хэрэггүй

Хэн чамтай адил байх вэ

Хэн ч хэнтэй ч адилгүй шүү дээ

READ MORE - Өөр санал

4 эхнэр

4 эхнэртэй нэгэн баян худалдаачин байжээ. Тэрээр 4 дэх эхнэртээ хамгаас илүү хайртай бөгөөд хамгийн чамин тансаг бүхнээр түүнийг гоёж гангалан, бүхий л нарийн ширийн асуудалд нь анхаардаг байв. Мөн түүнийг маш их анхаарч халамжлан, хамгийн сайн сайхнаа түүнд л зориулдаг байлаа.

Баян эр 3 дахь эхнэртээ ч гэсэн маш их хайртай ажээ. Хэдийгээр түүнд 3 дахь эхнэр нь хэн нэгэн эрийг дагаад явчих вий гэсэн айдас үргэлж төрдөг байсан ч 3 дахь эхнэрээрээ маш их бахархдаг бөгөөд найзууддаа түүнийг гайхуулах дуртай байлаа.

Тэрээр 2 дахь эхнэртээ ч мөн адил хайртай юмсанжээ. 2 дахь эхнэр нь маш ухаалаг бөгөөд үнэндээ худалдаачин эрийн хувьд итгэмжлэгдсэн хүн гэхэд болно. Худалдаачин эр ямар нэгэн асуудалтай тулгарах үедээ зөвхөн түүн дээр очдог байв. 2 дахь эхнэр нь түүнийг зовлон бэрхшээлтэй тулгарсан хэцүү үед нь үргэлж тулалдаг байжээ.

Харин 1 дэх эхнэр нь үнэхээр үнэнч хань төдийгүй нөхрийнхөө хөрөнгө мөнгө, ажил хэрэг, мөн түүнчлэн гэр бүлдээ үнэхээр их анхаарал тавих зэргээр маш их тус дэм болдог нэгэн байв. 1 дэх эхнэр нь нөхрөө чин сэтгэлээсээ хайрладаг ч гэсэн нөхөр нь түүнд хайргүй бөгөөд бараг анхаарал тавьдаггүй байжээ.

Нэгэн өдөр худалдаачин эр өвчин тусчээ. Төд удалгүй өөрийгөө үхэх болсныг мэдэв. Тэр өөрийнхөө баян чинээлэг амьдралыг эргэцүүлж бодоод өөртөө ингэж хэлэв. "Надад 4 эхнэр байна. Гэвч хэрвээ би үхвэл ганцаараа үлдэх болно. Би яаж ганцаараа байх юм бэ!"

Тэгээд тэр 4 дэх эхнэрээсээ "Чи бол миний хамгийн хайртай эхнэр, би чамд эдийн дээдийг эдлүүлж, бүхий л хайр халамжаа чамд л зориулсан. Харин одоо би үхэх гэж байна. Чи намайг дагаж, надтай хамт байх уу?" гэж асуухад тэр "Яасан ч үгүй" гэхээс өөр юу ч хэлэлгүй яваад өгчээ.

Энэ хариултыг сонссон худалдаачин эрийн зүрх хурц хутгаар зүсэгдэх шиг болов. Гунигт автсан эр 3 дахь эхнэрээсээ "Би бүхий л амьдралаараа чамайг хайрласаар ирсэн. Харин одоо би үхэх гэж байна. Чи намайг дагаж, надтай хамт байх уу?" гэж асуухад тэр "Үгүй ээ. Энд амьдрах нь илүү сайхан" гэж хариулав. Худалдаачны зүрх урагдаж, хүйт даалаа.

Дараа нь тэр 2 дахь эхнэрээсээ "Би чамаас тусламж гуйхаар очих бүрд чи надад үргэлж тусалдаг байсан. Надад одоо чиний тусламж хэрэгтэй байна. Намайг үхэхэд чи намайг дагаж, надтай хамт байх уу?" гэж асуухад тэр "Уучлаарай. Энэ удаа би чамд яасан ч тусалж чадахгүй нь" гэж хариулжээ. Энэ хариулт түүнд аянга мэт хүчтэй бууж, түүнд маш их уй гашуу авчирлаа.

Тэгтэл гэнэт "Би чамтай хамт явъя. Чамайг хаашаа ч явсан хамаагүй би чамтай хамт байх болно" гэх дуу гарав. Худалдаачин энэ дуу хаанаас гарсныг хайхад түүний 1 дэх эхнэр байжээ. Тэрээр өлмөн зэлмүүн байдлаасаа болоод маш их зовж шаналж байсан бөгөөд бараг яс арьс болсон байв. Худалдаачин гунигтайгаар түүнд "Би чадахынхаа хэрээр чамдаа л хамгийн их анхаарал халамж тавих хэрэгтэй байж дээ" гэж хэлжээ.

Үнэндээ бүх хүн амьдралдаа 4 эхнэртэй байдаг.

а. 4 дэх эхнэр нь бидний бие махбод юм. Бид биеэ сайхан харагдуулахын тулд түүнд хичнээн их цаг хугацаа, хичээл зүтгэл гаргалаа ч биднийг үхэхэд тэр биднийг орхих болно.

б. 3 дахь эхнэр нь бидний эд баялаг, байр суурь болон хөрөнгө мөнгө зэрэг юм. Биднийг үхэх үед тэд бүгдээрээ өөр хэн нэгэн дээр очих болно.

в. 2 дахь эхнэр нь бидний гэр бүл болон найз нөхөд юм. Бид амьд байхдаа тэдэнтэй хичнээн ойр дотно байсан ч гэсэн биднийг үхсэний дараа тэд бидний булшны дэргэд зогсохоос өөр юу ч хийж чадахгүй.

г. 1 дэх эхнэр нь үнэндээ бидний сүнс юм. Бид үргэлж эд материал, хөрөнгө мөнгө болон хүсэл тачаалынхаа жаргалын хойноос хөөцөлдсөнөөс болж сүнсээ зөнд нь хаядаг.

Translated from English by Tsesu

READ MORE - 4 эхнэр

Хүүдээ бичсэн шүлэг

Хүү минь чамдаа хэлэх үг байна

Хүний амьдрал шат шиг байдаг юм

Хадаас нь сугарсан, нүхтэй гишгүүр ч байдаг

Халтирч унамаар дэндүү нарийхан гишгүүр ч таардаг

Дэвсгэргүй хоосон ч байдаг

Дэнлүү гэрэлгүй харанхуй ч байдаг юм

Харин хүү минь эргэж битгий буц

Хатуу ч гэлээ шантарч бүү буу

Өнөөдрийг хүртэл өгссөөр байгаа намайг хар

Үнэндээ амьдрал шинэхэн шат шиг бөх байдаггүй

READ MORE - Хүүдээ бичсэн шүлэг

Боомт дахь хоёр завь

Боомтонд хоёр завь байлаа. Нэг нь холын замд гарах гэж буй, нөгөө нь аяллаас дөнгөж ирсэн завь байжээ. Хүмүүс удахгүй хөдлөх гэж буй завь руу баглаа цэцэг болон өнгө өнгийн тууз шидэж байлаа. Гэвч боомтонд орж ирж буй завинд нэг их анхаарлаа хандуулахгүй байв. Энэ байдлыг харсан нэгэн эцэг хүүдээ:

"Хичнээн их усан шуурга, ямар аймшигт аюул хүлээж байгааг мэдэхгүй хэрнээ явах гэж байгаа завийг хараад бүгд л баярлаж байна. Харин холын далайгаас аюулгүй, бүрэн бүтэн ирсэн завийг баярлан угтах нь зөв бус уу? Чи одооноос эхлэн боомтоос хөдөлж буй завийг хараад баярлахаасаа илүү залбирах сэтгэлээр санаа тавиарай. Нөгөө талаар үүргээ биелүүлээд ирж байгаа завьтай таарвал боломжийнхоо хэрээр их ерөөлийг баяртайгаар хэлээрэй" гэжээ.

READ MORE - Боомт дахь хоёр завь

Хайр

Жинхэнэ хайранд их бага гэж байдаггүй

Илүү дутуу гэж ч үгүй

Хаа ч бай, хэзээ ч бай

Хэнд ч бай, хэнээс ч бай

Хайр гэдэг хуваалцах тусам ургаж

Ургах тусам томордог сэтгэл билээ

READ MORE - Хайр

Цаг зав гаргаарай

Ажилдаа цаг зориулах нь
Амжилтын үндэс

Бодохдоо цаг гаргах нь
Чадварын эхлэл

Хүсэл мөрөөдөлдөө цаг гаргах нь
Хүрч очих нэг алхам

Хайрлаж, хайрлуулахад цаг гаргах нь
Хүн байхын гол учир

Инээд хөөрийн төлөө цаг гарга
Энэ бүхэн сэтгэлийг чинь хөглөнө

Залбиралд цаг гарга
Үүрдийн амьдралд тань хөрөнгө болно

READ MORE - Цаг зав гаргаарай

Маргааш явах юм чинь

Нэгэн баян айлд хоёр зарцтай байжээ. Нэг өдөр өнөөх баян хоёр зарцаа дуудаад ингэж хэлэв.

"Маргааш та хоёрыг явуулахаар шийдсэн учраас дурсгал болгож өнөөдөр та хоёр сүрлээр олс сүлж. Гэхдээ олсоо урт, нарийхан сүлжвэл сайн" гэжээ.

Үүнийг сонсоод нэг зарц нь эрх чөлөөтэй болгож өгнө гэсэн эзэндээ ихэд баярлан ивээлийг нь жаахан ч гэсэн хариулахсан гэж бодоод бүтэн шөнийн турш олс сүлжжээ.

Харин нөгөө зарцын уур нь хүрч "Явуулах гэж байгаа бол зүгээр л явуулна биз. Эцсийн өдөр хүртэл зараад байхдаа яахав дээ" гэж амандаа үглэн олсоо жаахан сүлжиж байгаад "За за, маргааш явахын хооронд үүнийг хийгээд ч яах билээ" гээд унтаж орхижээ.

Дараагийн өдөр эзэн нь шөнөжингөө олс сүлжсэн хоёр зарцаа агуулах дээрээ дуудав. Тэгээд мөнгөөр дүүрэн агуулахын хаалгаа онгойлгоод ингэж хэлжээ.

"Өнөөдрийг хүртэл манай ажлыг хийх гэж их зовсон учраас та хоёрын ачийг хариулах гэсэн юм. Өчигдөр шөнө сүлжсэн олсоороо энэ мөнгөнөөс чадах хэмжээгээрээ боож аваад яв" гэжээ.

READ MORE - Маргааш явах юм чинь